De dag voor vertrek. We leggen de kaart van Europa open en nemen de weerkaart er eveneens bij... waar zullen we deze keer naar toe gaan?
Hoe zalig is dat hé,.. reizen in alle vrijheid.
Ja 't is beslist we rijden richting Oostenrijk!
Eerste stop is bij de Bodensee, het grooste meer van Duitsland daar willen we wel eens een duik in nemen. Geen rekening mee gehouden dat het erger is dan onze kust op een zondag namiddag en we kunnen er nergens parkeren.
We vinden een icoontje met tracktor 'Weingut Reinhart' op onze park4night app niet zo ver van het water, het zou een wijnboer moeten zijn maar de wijnranken zijn hier niet te zien. Wel een grote schuur en een restaurant die er helemaal verlaten bij ligt.
Maar .. wandelafstand van het water dus een win-win.
We parkeren en gaan zwemmen. Als we dan een twee tal uur later terug komen dan blijkt het verlaten restaurant 'the place to be' en het terras onder de grote boom zit helemaal vol. Het lukt ons nog net een tafel te pakken te krijgen om de echte Duitse specialiteiten te proeven met de locale wijn natuurlijk. Top onze eerste avond!
De volgende ochtend lukt het ons wel een parkeer plaats te vinden aan het strand wat verder op. Het is een openlucht buitenzwembad met glijbanen die Chloé en Laurine wel 1000 keer uitproberen en toegang tot het meer met watersportcentrum... we halen alvast de sup uit. Het water is er zo ver ondiep dat we de meisjes vol vertrouwen alleen kunnen laten spelen.
Na een dag in en op het water is het stil in de auto als we nog wat verder rijden richting Oostenrijk. We slapen die nacht bij Panoramabauer Bezau
Deze keer een echte boer, we zijn er alleen, ideaal.
We zien vanaf ons campeer plaatsje een kabelbaan naar boven vertrekken, volgens de boerin is het mooi wandelen daar boven. Dat is dan meteen ons plan voor morgen.
He eerste stuk is met de kabelbaan naar boven en dan starten we met deze stevige wandeling naar de top van de Winterstaude.
Chloé en Laurine pruttelen eerst nog wat tegen maar vanaf het wat spannend wordt .. hebben ze er plezier in. Chloé voor de zekerheid op de bergkam met de gordel aan.
Logeren bij de boeren, dat bevalt ons wel. Op naar de volgende.
Deze, de hoogste boer van de vallei... helemaal bovenaan een klein bergbaantje te vinden. Manouvreren met onze camper op zijn hof is niet voor iedereen weggelegd, gelukkig ben ik met een pro-chauffeur op de baan. Maar o-waw-het-uitzicht! Dat is genieten.
Goed gezind wakker worden :)
Klimdagje vandaag op het massiefje vlakbij bij Tschagguns.
Laurine en Jo doen er bovendien ook nog een mega - tirolienne over het stuwmeer. Chloé en ikke haasten ons met al de klimzakken naar de overkant, net op tijd om ze te zien aan komen vliegen.
Na zo een warme dag kunnen we niet wachten om ons af te koelen met een duik in het water. Gelukkig is Oostenrijk goed voorzien; in het dorp is een mega tof 'Alpenbad' een publiek openlucht zwembad met alles op en aan en ook een heel leuk natuurbad.
Waar Laurine uiteraard duikt van de hoogste duikplank zoveel ze kan.
We laten de campings in het dal voor wat ze zijn en rijden terug naar boven naar ons boerke waar we des te meer genieten van het uitzicht en de rust.
Tja de meisjes hadden het gisteren al gezien.. vlakbij het klimmassief was er een rodelbaan.
Na de rodelbaan nemen we de lift de andere kant van de berg omhoog... we zitten nog even boven de wolken.
Het eerste deel van de wandeling is de Marmotjes wandeling met tal van activiteiten voor de kinderen en het tweede deel gaan we naar beneden met de één na de andere glijbaan. Wandelen is nog nooit zo gemakkelijk geweest. En door de mist was het ook wel heel fijn, we waren er bijna alleen.
Voor onze nacht kiezen we deze keer wel voor een camping, ééntje met een prachtig natuur zwembad. Camping Gerhardhof. ( al hadden we de prijs op de website misbegrepen) We zijn toch maar gebleven.
De dag nadien was het een regendagje, dewelke we doorbrengen in een binnenzwembad.
's avonds komt het zonnetje er toch nog door en vinden we een tof plekje. Gastenhof Moosalm. Het restaurant is helaas gesloten maar we mogen er toch overnachten, het is een leuke plek.
Na grondig bestuderen van het weerbericht is het beslist.. we gaan naar Italië! Joepie. En wat doen we als eerste in Italië?
PIZZA!
En oh my god, we hebben ineens de beste pizza van Italië te pakken, nog nooit hebben we zo een heerlijke pizza gegeten. Voor wie in de buurt is: Restaurant pizzeria Lampl in Burgusio. Niet te missen!
Op de weg hier naar toe zijn we een stuwmeer gepasseerd. We spelen de namiddag nog op het water tussen de kitesurfers en wingfoilers.
Vrij camperen in Italïe mag niet overal maar hier op deze parking aan het einde van de vallei, daar waar de weg stopt en de wandelingen beginnen mag het wel. Extra tof is het omdat het een gras parking is, net een groot speelveld. Overdag wel wat auto's van wandelaars maar 's avonds blijven enkel de campers over.
We starten de dag met het nemen van de lift een stukje hoger waar we de Watles opwandelen. Leuke wandeling niet te moeilijk met prachtige uitzichten.
Terug bij de lift is een heus speelparadijs. Mega leuk.
En naar beneden gaan we niet met de lift maar met de Kart!
ééntje ziet het helemaal zitten.
Terug naar ons plekje aan het einde van de vallei.
Stil zitten is niet aan ons besteed... we gingen eigenlijk klimmen maar vonden in plaats van het klimmassief een hoogte parcours.
Voor de derde nacht naar ons plekje in de vallei.
De volgende ochtend laten we de camper staan en volgen we vandaar het wandelpad. Eerste stop al in de berghut.
Na 3 dagen vrij camperen hebben we nood aan wat faciliteiten (water bijvullen, toilet ledigen etc.. )We vinden in het skistation in Solda een parking bij een hotel waar we dit alles kunnen gebruiken. Incl duik in het zwembad :)
We doen een dagje rustpauze, en bereiden ons voor op een grote beklimming. We willen namelijk onze eerste 3000-er beklimmen met ons viertjes. We willen de Ortler opwandelen de top is 3300 m.
We gaan uiteraard het eerste deel met de lift maar vanaf dan is het nog meer dan 1000 m omhoog.
In de eerste berghut nog wat krachtvoer.
Op naar de top
Ja we zijn op de Top! Chapeau voor onze meisjes! Chloé haar kleine beentjes hebben het toch ook maar gedaan. ( Zo fier dat wij zijn :)
Enkel lachende gezichtjes tijdens de afdaling.
De volden morgen komen we traag op gang, maar rijden in de namiddag toch nog verder naar de volgende vallei. Daar is het veel rustiger dan het skistation.
Laurine en Jo doen er in de late namiddag nog een via-ferrata.
En dan wandelen we de andere kant van de rivier terug naar beneden, Vallei van Martello. Een expericence wandeling met hangbrug en uitkijkpunten over een kolkende rivier. We zijn er tegen de valavond en het is zalig, helemaal alleen. Zeker een aanrader, prachtige vallei.
Slapen doen we er op de parking waar de wandeling eindigt.
's avonds smeden we een plannetje met de ouders van Chloé haar vriendinnetje die ook in Italië zijn...
Het is eventjes rijden maar de moeite waard als de meisjes plots bekende gezichten zien.
Het is hier een pak warmer dan in de bergen dus gaan afkoelen in het zwembad.
Ook wij zijn blij om elkaar te zien :)
Bij de agri tourismo Casa Clelia kunnen wij op de parking slapen, en zij in het pension, de perfecte rendez-vous plek dus. Super vriendelijke Italiaanse ontvangst, lekker en heel veel eten.
Na dit dagje samen volgt verrassing nr 2... we hebben afgesproken met Tante Joke die net is aangekomen in Italië. Dat is liefde.
Dagje genieten van elkaar en het Gardameer.
En dan richting België... initieel gingen we nog stoppen in Zwitserland maar Jo heeft de terugweg ingezet en is niet meer te stoppen.
En even later is het alweer tijd voor de eerste schooldag.
